JJ zingt een Moluks lied.
“Als er een god zou zijn, dan zou ik willen vragen wat ie ervan vindt. Hoe het nu gaat met de wereld.”
Je hoort hier JJ. Zijn voorouders waren onder de 12.500 Molukse KNIL-soldaten die begin jaren 50 met hun vrouwen en kinderen op dienstbevel naar Nederland werden gebracht. Zij leefden lange tijd afgescheiden van de Nederlandse samenleving in Schattenberg. Ze mochten niet meedoen in de samenleving en moesten zo min mogelijk in contact komen met Nederlanders ‘buiten’. Mede daardoor wisten die lange tijd weinig tot niets over het verhaal achter de komst van de Molukkers naar hun land.
Volgens de overlevering komen alle Molukkers van 1 eiland, dat is Ceram. Ceram is het grootste eiland van de Molukken. Dit eiland is bijna niet bezocht, sommige dorpen liggen zo diep in de jungle dat geen een kolonist of japanner er durfde te komen. Mijn achternaam komt uit het dorpje Booi, dit is gelegen op het eiland Saparua en bevindt zich in midden Molukken.
Mijn oma van moeders kant is op het eiland Haruku geboren, in het dorpje Oma. In dit dorp hebben we nog een huis waar de familie woont.
Mijn overgrootopa was met 9 andere broers en zussen. De families daar op de kampongs beschermen elkaar ten alle tijden. Er was voor alle mannen slechts één plicht, en dat was je vaderland dienen.
Japan heeft zich teruggetrokken, Indonesië wordt onafhankelijk en de oorlog tussen het Knil en de republiek van Indonesië gaat door. Men dacht dat de oorlog voorbij was. Samen met de andere Molukse gezinnen wilden we een eigen land, we zullen er alles aan doen om dit te krijgen. Dus: in ruil voor het verwezenlijken van die droom, hielpen wij de Nederlanders in hun oorlog.
Ineens komen we in Nederland terecht, we denken in eerste instantie voor maar 6 maanden. De koffers van mijn opa en oma staan 8 jaar lang nog ingepakt in de gang. Klaar om terug te gaan. Nu 71 jaar verder leven we hier nog steeds, er bleek geen terugkeer mogelijk. De warme wind, zoute geur van de zee en het geluid van brullende apen.. Alles is verdwenen en het verlangen naar het vaderland is groot.
Geboren onder de palmboom, begraven onder de appelboom.
Als je weet waar je vandaan komt, weet je wie je bent en als je weet wie je bent dan sta je stevig voor je toekomst. Om om te gaan met je toekomst. Als je ouderen de ruimte geeft om hun verhaal te vertellen dan kunnen ze dat verhaal delen, ook om te helen. Dat hebben zij nodig maar wij ook. Dus luister, vertel en sta stil. En als je dan toch bezig bent, voeg dan zelf ook iets toe aan de storyline van de geschiedenis.
Komt goed
Dat is wat ze zeiden
Herders die spreken
Schapen die luisteren
Volle overtuiging
Misvormd in
Goed vertrouwen
Als een scheef gezicht
Schuilend achter een lach
Het verleden is niet te vergeten
Maar maakt u zich geen zorgen
Wij focussen ons op het heden.
Komt goed
